ทัวร์สลัมคลองเตยของกรุงเทพฯ

ทัวร์สลัมคลองเตยของกรุงเทพฯ: ประสบการณ์ที่คุณไม่ควรพลาด

จองสำรวจ! คลองสลัมคลองเตยกรุงเทพฯท่องเที่ยวที่นี่ 

กรุงเทพเป็นเมืองที่มีประชากร 13 ล้านคนและเป็นส่วนสำคัญของกลุ่มแรงงานที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดของคลองเตย ในตะวันตกเรามักจะเห็นคำว่า“ สลัม” ในคำที่ดูถูก แต่ที่นี่มันถูกเข้ารหัสเป็นภาษาไทย (ออกเสียงว่า“ sal-UM”)   คลองเตยเริ่มชีวิตด้วยการตั้งถิ่นฐานของผู้บุกรุกที่อาศัยอยู่ในอาคารสร้างท่าเรือของกรุงเทพฯ มันไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลแห่งกรุงเทพมหานครอย่างเป็นทางการ วันนี้มันมีชื่อเสียงในเรื่องอาชญากรรมและความยากจน แต่กลับไปทัวร์และเห็นได้อย่างรวดเร็วว่ามีรากฐานที่ชัดเจนมากกว่า มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทัวร์ชม แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะชาวตะวันตก จนถึงตอนนี้.

เด็กอนุบาลคลองเตยเรียนภาษาอังกฤษที่มูลนิธิดวงประทีป

“ สำรวจ! ทัวร์สลัมคลองเตยกรุงเทพฯ”ใช้เวลาครึ่งวันและอาจเป็นหนทางเดียวที่ผู้เข้าชมส่วนใหญ่จะสามารถเข้าไปในชุมชนเล็ก ๆ ที่อยู่ด้านหลังถนนสายหลัก ชาวตะวันตกดำเนินการด้วยตัวเองแม้ว่าถนนด้านหลังอาจถูกมองว่าเป็นผู้แสวงหายาเสพติดอาหารสัตว์เพื่อการปล้นหรืออย่างดีที่สุดบางทีอาจเป็นหนึ่งในชาวฝรั่งที่อาศัยอยู่ที่นั่นเป็นครั้งคราวซึ่งละเมิดเวลาจัดสรรวีซ่าของพวกเขา การดำรงอยู่ บุคคลดังกล่าวมักมีคู่ครองคนไทยและอาจเป็นเด็กและโฮสต์โดยครอบครัวของแฟนสาวอย่างถาวร

นักท่องเที่ยวชาวตะวันตกพาทัวร์สลัมคลองเตยนำโดยคนท้องถิ่นที่รู้จักซึ่งจะนำพวกเขาเข้าและออกจากชุมชนอย่างปลอดภัย ตามหลักปรัชญาแล้วการท่องเที่ยวเป็นเหรียญสองด้านจริงๆ มันเริ่มต้นด้วยการตรวจสอบวิธีการแก้ปัญหาเพื่อตอบสนองความต้องการการตั้งถิ่นฐานและยังคงอยู่ในชุมชนของตัวเอง มันเป็นทัวร์ที่น่าสนใจที่สุดที่เราเคยถ่ายในกรุงเทพ

ทัวร์เริ่มต้นที่องค์กรนอกภาครัฐที่น่าอัศจรรย์ซึ่งเริ่มขึ้นในปี พ.ศ. 2521 โดยให้การศึกษาเด็กนักเรียนคลองเตยจำนวนหลายพันคนตั้งแต่ระดับอนุบาลจนถึงมัธยม (ปัจจุบันมีเด็กอนุบาล 210 คนที่โรงเรียนทุกวัน) การเรียนรู้พื้นฐานการศึกษาและสุขอนามัยขั้นพื้นฐานและการทานอาหารกลางวันเพื่อสุขภาพในขณะที่พ่อแม่ทำงาน

 สนับสนุนบทความโดย Pussy888

ซอยอาหารในถนนด้านหลังของเขตคลองเตยของกรุงเทพฯ

หลังจากพบคนงานและเด็ก ๆ ที่ดวงประทีปผู้เยี่ยมชมเดินไม่กี่ช่วงตึกทำให้ซอย (เรียกว่า“ ล็อค”) และเข้าสู่ชุมชน ที่นี่มีบ้านหลังเล็ก ๆ ที่สร้างจากวัสดุที่พบทาสีด้วยสีและโปสเตอร์และประดับประดาด้วยริบบิ้นที่ทำจากโฆษณานิตยสารตัดขึ้น การใช้ชีวิตอยู่ใกล้และไม่มีพื้นที่ว่างเปล่า ที่นี่มีเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญสามเครื่องถูกล่ามโซ่ไว้ด้วยกันทำให้มีพื้นที่เพียงพอสำหรับคนเดินเท้าที่จะบีบคนซักผ้า นอกจากนี้แผงขายอาหารไม่ว่างก็งอกออกมาจากห้องนั่งเล่นของใครบางคน ทุกที่คือสีชุมชนทั้งหมดประกอบไปด้วยความวุ่นวายของสีรูปร่างและรูปแบบจากการออกแบบหรืออุบัติเหตุ